15 Απρ 2008

Για τους συντρόφους...αιχμαλώτους της "δημοκρατίας"...


Αυτός που χάθηκε ανεξήγητα
ένα απόγευμα
(ίσως και να τον πήραν)
είχε αφήσει στο τραπέζι της κουζίνας
τα μάλλινα γάντια του

σα δυό κομμένα χέρια

αναίμακτα
αδιαμαρτύρητα
γαλήνια
ή μάλλον σαν τα ίδια του τα χέρια,
λίγο πρησμένα,
γεμισμένα με το χλιαρόν αέρα
μιας πανάρχαιας υπομονής

Εκεί, ανάμεσα στα χαλαρά,
μάλλινα δάχτυλα,
βάζουμε πότε πότε μια φέτα ψωμί
ένα λουλούδι ή το ποτήρι
του κρασιού μας,
ξέροντας καθησυχαστικά

ότι στα γάντια τουλάχιστον
δεν μπαίνουν χειροπέδες

Γιάννης Ρίτσος, Γραφή Τυφλού

6 σχόλια:

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Ἐπίλογος

Κι ὄχι αὐταπάτες προπαντός.
Τὸ πολὺ πολὺ νὰ τοὺς ἐκλάβεις σὰ δυὸ θαμποὺς
προβολεῖς μὲς στὴν ὁμίχλη
Σὰν ἕνα δελτάριο σὲ φίλους ποὺ λείπουν
μὲ τὴ μοναδικὴ λέξη: ζῶ.

«Γιατὶ» ὅπως πολὺ σωστὰ εἶπε κάποτε κι ὁ φίλος μου ὁ Τίτος,
«κανένας στίχος σήμερα δὲν κινητοποιεῖ τὶς μᾶζες
κανένας στίχος σήμερα δὲν ἀνατρέπει καθεστῶτα.»

Ἔστω.
Ἀνάπηρος, δεῖξε τὰ χέρια σου. Κρῖνε γιὰ νὰ κριθεῖς.
Μανώλης Αναγνωστακης.

Δημήτρης είπε...

Υπέροχα και τα δύο.
Ο τίτλος είναι δικός σου κι όχι του ποιήματος, αν κατάλαβα καλά...
Αναφέρεσαι σε συγκεκριμένους ανθρώπους και περιστατικά;

zarAthustra είπε...

όντως πολύ όμορφα και τα δύο...
ναι, ο τίτλος είναι σαφώς δικός μου και αναφέρεται σε όλους εκείνους που κάνοντας το πάθος τους για ελευθερία, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια πράξη, βρίσκονται τώρα στο στόχαστρο της σάπιας κΥνοβουλευτικής "δημοκρατίας"... γιατί δεν είχαν την "τύχη" να ονομάζονται βαβύλης, κουλοσούσας, κλαδάς, αναστασιάδης, τριανταφυλλόπουλος κ.λ.π.
ας είναι...γιατί δεν είναι μόνοι τους...και όπως πολύ όμορφα "αναμετάδωσε" και ο περίπλους, "κρίνε για να κριθείς"...

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Προδοσία....
Ότι μέσα μου έχει απομείνει
Είναι ατσάλι και φωτιά
Θυμός και οδύνη..



Αγωνίες και πίκρες
Για αυτά που μας στέρησαν
Για αυτά που μας έκλεψαν
Δίχως συγκατάθεση δικιά μας



Κανείς δεν ρώτησε πως βιώναμε
Τις πτώσεις μας……
Πως είναι να’ χεις σπασμένα Φτερά
Και να προσπαθείς να πετάξεις.


Τις νύχτες κάτω απ’ τα άστρα
Στις ερημιές και τούς γκρεμνούς
Με τούς ανέμους της άγνοιας
Να φυσούν στις καρδιές μας
Πλάσαμε τα όνειρα μας.



Όνειρα που γεννηθήκαν
Στη πιο γλυκεία μας νιοτη…
Για να εκποιηθούν
Δίχως δεύτερη σκέψη
η άλλους ενδοιασμούς
από σας τούς γδάρτες
των ονείρων μας …

Αλλά μην αναπαύεστε….
Και να θυμάστε…πάντα…..
Την ιστορία τη γράφουν οι τρελοί
Και οι προδομένοι

Ενας αναρχοχριστιανος

zarAthustra είπε...

"Όνειρα που γεννηθήκαν
Στη πιο γλυκεία μας νιοτη…
Για να εκποιηθούν
Δίχως δεύτερη σκέψη
η άλλους ενδοιασμούς
από σας τούς γδάρτες
των ονείρων μας …

Αλλά μην αναπαύεστε….
Και να θυμάστε…πάντα…..
Την ιστορία τη γράφουν οι τρελοί
Και οι προδομένοι"...

καλημέρα, αδελφέ και σύντροφε...

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Καλή Ανάσταση λοιπών σε σένα και τον φίλο το Δημητρό με αγάπη και
περισυλλογή....